In mijn vorige blog ( blog nr 10)
vertelde ik een half jaar geleden hoe ik met mijn personal trainster Marjolein keihard aan het werk was. Ik zat midden in mijn herstel van een burn-out en kampte met een chronische liesblessure.
Ik was er nog lang niet en had nog een lange weg te gaan. Doel was om lichamelijk weer een stuk fitter te worden en het zou ook fijn zijn om van die liesblessure af te komen.
Met Marjolein als personal trainer en haar kennis als fysiotherapeut had ik de juiste persoon als trainster. Zeker toen ook mijn schouder overbelast raakte en ze ook daar weer rekening mee moest houden.
Inmiddels zijn we weer een paar maanden verder, begon ik me zowel lichamelijk als geestelijk steeds fitter te voelen. Hierdoor begon het weer te kriebelen en ging ik weer hardop over hardlopen dromen.
Tegen beter weten in, dacht ik.
Maar laat Marjolein net bezig zijn met een opleiding tot hardlooptrainer en kon ik dus aan de bak. Te beginnen met een shuttle-run test. Dat was niet leuk, en ook wel confronterend.
Dit was het begin van hopelijk een mooie periode vol hardloopvreugde. Namelijk niets lekkerder om na een lange dag werken al hardlopend je hoofd te kunnen legen in de buitenlucht.
We gingen gericht met m’n lies aan de slag. Veel balans en core oefeningen in de studio van Let’s go en stukjes rustig aan hardlopen buiten in de prachtige omgeving, deden me goed.
In oktober begonnen met power walk, waarna ook kleine stukjes hardlopen aan mijn trainingsschema toegevoegd konden worden. Ik kon nog geen 2 minuten achter elkaar hardlopen.
Maar…. De aanhouder wint en opgeven is geen optie. Dus, hoe zwaar het soms ook was en door de motivatie en training van Marjolein door gegaan. Binnen de kortste keren liep ik een half uur achter elkaar, leerde ik mijn houding te verbeteren en werden er intervalletjes toegevoegd. Ik begon het hardlopen weer echt leuk te vinden en dacht, laat ik eens gek doen.
8 december stond de Bruggenloop op het programma en in een vlaag van verstandsverbijstering heb ik me ingeschreven. Gekkenwerk natuurlijk. Binnen 2 maanden van 0 naar 15km, soort van net hersteld van een burn-out en een blessure gevoelige lies. Maar goed, Marjolein is wat dat betreft misschien nog ‘gekker’ dan ik en zei dat het haalbaar was. Ja, wie ben ik dan om haar tegen te spreken?
Schemaatje gemaakt, gecombineerd met balans- en coretraining, verstand op nul (figuurlijk dan) en gaan.
Voor ik het wist zat ik aan de 10km, ook nog een loopje gedaan van 11 en 12 km voordat het 8 december was. De dag dat ik de bruggen van Rotterdam zou moeten gaan verslaan.
Wat zag ik er tegenop. Maar samen met mijn zeer gewaardeerde collega, ben ik aan deze loodzware opgave begonnen. Alleen dat al was een overwinning voor me.
Zeker omdat ik vorig jaar in deze periode compleet instortte en nog niet van de bank naar de keuken kon lopen zonder uitgeput te raken. Nee, ik woonde niet in een groot huis ofzo, daar lag het niet aan.
Maar goed, dat ligt hopelijk voorgoed achter me. Terug naar de start van de Bruggenloop. Het was koud, en er stond veel wind maar gelukkig was het droog. Al snel ging ik mee in de flow van de fantastische sfeer en het ging me boven verwachting erg goed. De eerste 10 a 11 km liep ik voor op mijn schema. Af en toe even mijn lies oprekken, een slokje water drinken en weer verder.
De Brienenoord brug was wel echt killing, maar opgeven was geen optie en mijn collega sleepte me er doorheen. Na de brug nog 3,5 km tot aan de finish bij het mooiste stadion van Nederland, de Kuip.
Op karakter doorgegaan en uiteindelijk vol trots de finish gehaald, waar mijn lieve vriendin me met een mooie roos op stond te wachten.
Even leek het licht uit te gaan, even was ik er helemaal klaar mee, maar dat gevoel maakte snel plaats voor bescheiden blijdschap en trots. Ik had het toch maar even geflikt.
I’ve beat the bridges!!!
En dat allemaal door de deskundige, motiverende, geduldige begeleiding van personal trainster Marjolein van Baren
En nu? Nieuwe doelen stellen… Roterdam is op hardloopgebied natuurlijk niet alleen maar de bruggenloop. Wordt vervolgd….
Zit je ook niet lekker in je vel? Wil je weer gaan bewegen of juist je prestaties verbeteren? Let’s go sport!!!!